قبل از هر چیز، تولد آفتاب بزرگ، حاج آقای سید علی آقای حسینی خامنه ای را به امام زمان و مردم عزیز ایران تبریک می گم (با تشکر از سید حمید امامی):
در کشور عشق مقتدا خامنه ای ست
فرماندهی کلّ قوا خامنه ای ست
دیروز اگر عزیز مصر یوسف بود
امروز عزیز دل ما خامنه ای ست
چشم بد دور، عمرتان بسیار - کس نبیند ملالتان آقا
ما نمردیم خون دل بخوری - تخت باشد خیالتان آقا
جسمتنان کامل است، ناقص نیست - میدهد عطر یک بغل گل یاس
دستتان امّا حکایتی دارد - رحم الله عمّی العباس
آرمان خواهی انسان مستلزم صبر بر رنجهاست. پس برادر خوبم، برای جانبازی در راه آرمانها یاد بگیر که در این سیاره رنج صبورترین انسانها باشی.
سید مرتضی آوینی 15/1/72
روی جلد این شماره پلاک هشت، (َشماره5) عکس کلوزآپی از سید شهیدان اهل قلم، شهید مرتضی آوینی بود. چنین طرحی نوید ویژه نامه ای از شهید آوینی می داد که در قالب پرونده ویژه با سه مصاحبه از مصطفی دالایی (کارگردان – فیلمبردار پای در رکاب سید مرتضی آوینی طی جنگ هشت ساله)، نادر طالب زاده (مستندساز مشهور که رابطه صمیمانه ای با شهید آوینی داشت به ویژه در جریان مستندهای ساعت25 (آمریکا) و خنجر و شقایق) و محمدعلی فارسی (تدوین گر واپسین مجموعه های مستد جنگی شهید آوینی) محقق شد. علاوه بر ارزش تاریخی، در شناخت شهید آوینی و سینمای مستند جنگ (مستند اشراقی) مفید بود.
چشم انداز هنر و ادبیات داستانی انقلاب از نگاه رهبر فرزانه انقلاب که برداشتهایی از 5 سخنرانی ایشان بود، صفحات اندیشه و ادب این شماره را زینت داده بود.آقا خیلی خوب و رسا صحبت می کنند. واژگان دقیقی را به کار می برند. تعابیر مناسبی به کار می برند.
رسالت و وظیفه بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس در قبال فرهنگ دفاع مقدس که توسط سردار میرفیصل باقرزاده ایراد شده بود، حاوی نکات جالب توجهی بود. نقد روشی گذشته و رسالتهای مبنایی فعلی.
به بهانه فتح خرمشهر ویژه نامه ای هم برای خرمشهر رفته بودند. مصاحبه تمام متن سید صالح موسوی (همون جوون 17 ساله که تو عکسهای خرمشهر پیراهن نداره!) از مدافعین خرمشهر که جالبه مونده و شهید نشده با یادیی از 34 روز مقاومت در خرمشهر مصاحبه خوبی از آب در اومد.
صفحات نبرد بی پایان (که به جلوه های پایداری در سراسر جهان می پردازد) دو صفحه برای ادواردو آنیلی (پسر سناتور آنیلی، ملیاردر مشهور ایتالیایی و صاحب کارخانجات بزرگی چون فیات و باشگاه یوونتوس و ...) رفته بود. شهید مهدی ادواردو آنیلی. همو که در نماز جمعه اول انقلاب تهران، صف اول، پشت سر مقام معظم رهبری نماز خواند. ادواردویی که صرفا با مطالعه قرآن مسلمان شد. اول سنی و بعد شیعه. او که سال 2000 شهید شد ولی گفتند خودکشی کرده. شهید دکتر مهدی ادواردو آنیلی. کتاب هدیه مسیح درباره اوست.
دکتر حسن عباسی همیشه جالب بوده. در این شماره مطلبی با عنوان «رسانه مقاومت از هومر تا حاتمی کیا» دارد: بررسی تاریخچه، محتوا و عملکرد رسانه مقاومت.
رنگ جنگ این شماره در مقاله ای با عنوان گرافیک، زبان میراث فرهنگی به نقد چالش های آثار گرافیکی جنگ با رویکرد محتوا و قالبهای بیانی پرداخته. اما جالب تر از آن به بررسی پوستر ها و طرح های گرافیکی پرداخته که خودجوش و توسط هنرمندانی در سرتاسر جهان برای مردم غزه تولید شدند. بی آن که منتظر سفارش دستگاههای فرهنگی مسئول باشند.
مصاحبه با حمیدرضا آذرنگ (نمایشنامه نویس برجسته دفاع مقدس) صفحات همیشه بر صحنه (تئاتر) را آبرومند کرده بود.
شیپور جنگ (صفحات موسیقی جنگ) این شماره دیگر به سراغ مداحان نرفت! تنها یک مصاحبه با تورج زاهدی، موسیقیدان داشت که به بحث موسیقی حماسی جنگ گذشت. البته بحث تاریخچه (نقش موسیقی و شعر در پیروزی های سپاه کوروش و ...) هم مطرح بود.
شعور سرخ (صفحات شعر) از دو مقاله تشکیل شده بود. یکی مقاله ای از امید مهدی ن‍ژاد، شاعر و طنز نویس برجسته که به معرفی 6 شاعر برجسته شعر مقاومت (سلمان هراتی، سید حسن حسینی، علی معلم دامغانی، قیصر امین پور، نزار قبانی (روسیه) و محمود درویش (فلسطین) و نمونه های اشعار آنان پرداخته بود. دیگر مقاله ای تحلیلی از رضا اسماعیلی در بررسی سیر تکوینی شعر دفاع مقدس (شاعران ایرانی بعد از انقلاب نسبت به جنگ موافق و مخالف)، بعد جنگ (شعر اعتراض) و شعر پایداری (نگاهی به جهان و پایداری جهانی).
یادی از شهید محمود کاوه، چریکهای فدائیان اسلام و شهید سید مجتبی هاشمی زینت بخش صفحات پایانی بود.
بخش جدید این شماره معرفی کتاب بود که شامل 4 کتاب بود. نکته جالب این که این کتابها تنها متعلق به تهران نبودند. بلکه از شهرستانها هم بودند. این رویکرد خوبی است که دفاع مقدس را تنها شامل لشکر27 محمد رسول الله تهران ندانیم و بقیه لشکرها و فرماندهان و حتی ارتش را هم ببینیم؛ همانگونه که از وقتی از ادبیات و هنر پایداری سخن می گوییم، مردم سراسر جهان را در آن سهیم می دانیم.